تعیین سطح زبان انگلیسی – راهنمای کامل (CEFR/GSE)
تعیین سطح زبان انگلیسی یک امر ضروری پیش از شروع هر دوره آموزشی به حساب می آید که به دو صورت شفاهی و کتبی انجام می پذیرد. در دنیای امروز کمتر کسی پیدا می شود که آشنایی حداقلی با زبان انگلیسی نداشته و یا اسم سطوح زبانی را نشنیده باشد، لذا تعیین سطح زبان انگلیسی نقش کلیدی در روند آموزش زبان آموزان ایفا کرده و انجام ناصحیح آن می تواند موجب اتلاف وقت و یا سرخوردگی زبان آموزان از فرآیند آموزشی گردد. هدف از انجام تعیین سطح زبان انگلیسی پاسخ به سه سوال اساسی زیر است:
پاسخ به سوالات فوق تنها از طرق زیر امکان پذیر است:
- تعریف دقیق و جامع هر سطح یا Level
- بهره گیری از ابزار سنجش تسلط زبان آموز در چهار مهارت اصلی ریدینگ، لیسنینگ، رایتینگ و اسپیکینگ
- استفاده مناسب از منابع و کتب آموزشی منطبق بر تعریف هر سطح یا Level
همه این عوامل مشخص میکنند که در حال حاضر دقیقاً توانایی انجام چه کارهایی در زبان انگلیسی را دارا می باشید و برای پیشرفت و ورود به سطح بالاتر چه مواردی را بایستی یاد بگیرید. حال، با علم به سطح واقعی زبان انگلیسی خود نه اتلاف وقت و هزینه و انرژی خواهید داشت و نه کاهش انگیزه و رغبت یادگیری.
در ادامه این مطلب به بررسی دو روش متداول تعیین سطح زبان انگلیسی تحت عنوان استاندارد مرجع اروپایی (Common European Framework of Reference) و مقیاس جهانی زبان انگلیسی (Global Scale of English) خواهیم پرداخت و در انتها می توانید با شرکت در آزمون تعیین سطح ما تخمین خوبی از سطح فعلی زبان انگلیسی خود پیدا کنید.
چارچوب اروپایی یادگیری زبان انگلیسی (CEFR) – رایج اما دارای کمی مشکل!
اتحادیه اروپا در اواخر دهه 90 میلادی به منظور تسهیل فرآیند کار و تحصیل در کشورهای عضو اتحادیه یک مبنای مشترک برای آموزش و سنجش زبانهای خارجی تدوین نمود. چارچوب مرجع اروپایی مشترک و یا Common European Framework of Reference که به اختصار CEFR نامیده می شود، در واقع محصول این پروژه است که دیگر منحصر به اروپا نیست و از آسیا گرفته تا آمریکای لاتین در فراگیری بیش از ۴۰ زبان زنده دنیا از آن استفاده می گردد. در شکلگیری CEFR شورای فرهنگی بریتانیا (British Council) هم نقش انکار ناپذیری داشته است.
پس CEFR یک چارچوب مرجع برای یادگیری، آموزش و سنجش زبان انگلیسی در دنیاست. این چارچوب، تسلط بر زبان را در قالب شش سطح تعریف میکند: A1, A2, B1, B2, C1, C2
در این چارچوب تقریباً برای اولین بار، آنچه که زبانآموز در هر مرحله از یادگیری خود بایستی قادر به انجام آن باشد تحت تعاریفی با عنوان Can-Do Statements سازماندهی شد. در ادامه جدول CEFR که اهداف یادگیری در هر سطح را خلاصه میکند، نشان داده شده است.
در چارچوب CEFR – بعنوان یک ابزار برای تعیین سطح زبان انگلیسی – به زبانآموزان سطح A، مبتدی یا Basic؛ سطح B، مستقل یا Independent و سطح C مسلط، پیشرفته یا Proficient گفته می شود. شکلگیری این چارچوب مرجع، نقطه عطفی در حوزه آموزش و سنجش زبان بود؛ نقطه عطفی که خالی از اشکال هم نبود.
نواقص استاندارد اروپایی CEFR
- مشکل چارچوب CEFR اینجاست که Can-Do Statement ها یا عبارات “میتونه-انجام بده” – که توصیفکننده زبانآموز در هر سطح هستند – بیش از حد کلی بوده و خیلی از هدفهای یادگیری را پوشش نمیدهند.
- بعضی نتایج مطالعات کیفی هم CEFR رو تایید نمیکنند و یا همخوانیای که انتظار میرود این چارچوب در یادگیری زبانهای مختلف داشته باشد اتفاق نمیافتد.
بدلیل نواقص ذکر شده، مجموعه پیرسون در پروژهای به نام GSE یا مقیاس جهانی زبان انگلیسی، اهداف یادگیریای که در چارچوب CEFR توسعه داده شده بود را بازبینی کرد و خلاهای موجود را شناسایی کرد. در ادامه، به بررسی این استاندارد جدید خواهیم پرداخت.
مقیاس جهانی انگلیسی (GSE) معیاری کامل تر و جامع تر
مقیاس جهانی انگلیسی (GSE) اولین استاندارد جهانی زبان انگلیسی است که به مدرسین این امکان را می دهد تا پیشرفت زبان آموزان را بطور دقیق و آسان تر دنبال کنند. بر اساس تحقیقات انجام شده از بیش از 6000 مدرس در بیش از 50 کشور، این مقیاس با دقتی بالاتر نسبت به چارچوب مرجع CEFR، با مقیاسی از 10 تا 90 آنچه برای چهار مهارت صحبت کردن Speaking، گوش دادن Listening، خواندن Reading و نوشتن Writing لازم است را مورد سنجش قرار می دهد.
منابع خاص GSE به مدرسین زبان کمک می کند تا اهداف یادگیری صحیح ، دستور زبان و واژگان لازم را برای زبان آموزان خود انتخاب نموده تا روند رسیدن آن ها به سطوح بعدی آسان تر گردد. این یک روش مؤثرتر برای انتخاب محتوای آموزشی دقیق و ارزیابی در زمان مناسب می باشد.
مهمترین تفاوت های ایجاد شده در استاندارد جدید عبارتند از:
- بیش از ۹۵۰ هدف یادگیری بصورت Can-Do Statement به مقیاس CEFR اضافه شد که قبلا شناسایی نشده بودند.
- تمامی “میتونه انجام بده” ها بین ۱۰ تا ۹۰ نمرهگذاری شد تا مقیاسی ذره بینی [Granular] شکل بگیرد که با تشخیص تفاوتهای جزیی، دقت سنجش بالاتری داشته و درک کاملتری از سطح زبانآموز ایجاد کند.
GSE متناسب با نیازهای چهار گروه مختلف از زبانآموزان، اهداف یادگیری را بشکل زیر طبقهبندی کرده است:
- زبانآموزان انگلیسی عمومی
- زبانآموزان انگلیسی آکادمیک یا تحصیلی
- زبانآموزان انگلیسی حرفهای (شغلی یا تجاری)
- زبانآموزان جوان و نوجوان (بین سنین مدرسه ابتدایی یا ۵ تا ۱۲ سال)
با استفاده از این مقیاس تعیین سطح زبان انگلیسی GSE، می شود تعیین کرد که شما در هر مهارت دقیقاً چه کارهایی را میتوانید انجام بدهید و هر کدام از این اهداف یادگیری بصورت یک عبارت “میتونه-انجام میده” یا can-do statement تعریف میشود.
مهارت های سطوح مختلف
سطح A1:(مبتدی)(Breakthrough or beginner) —– (10-29) در مقیاس GSE
میتواند عبارتهای روزمره و کابردی را بفهمد و با هدف برطرف کردن نیازهای اولیه از آنها استفاده کند.
میتواند خودش و دیگران را معرفی کند.
میتواند به سوالاتی در مورد جزئیات شخصی زندگی خودش مانند محل زندگی، افرادی که می شناسد و چیزهایی که دارد، پاسخ دهد یا سوالاتی در این رابطه بپرسد.
میتواند با دیگران در سطحی اولیه تعامل زبانی داشته باشد، به این شرط که فرد مقابل به آرامی و واضح صحبت کند.
سطح A2:(ابتدایی)(way stage or elementry) —– (30-42) در مقیاس GSE
میتواند جملات و عبارات پرکاربردی که با نیازهای ضروری در ارتباطند (برای مثال، اطلاعات خیلی اولیه شخصی و خانوادگی، خرید کردن، جغرافیای محلی و کار) را درک کند.
میتواند در مورد وظایف ساده و معمول که به یک تبادل ساده و مستقیم اطلاعات نیاز دارد تبادل نظر کند.
میتواند جنبههای ساده گذشته زندگی خود، محیط اطراف خود و مسائلی در مورد نیازهای اولیه خود را شرح دهد.
سطح B1:(متوسط)(threshold or intermediate) —– (43-58) در مقیاس GSE
میتواند مفاهیم کلی را در ورودیهای استاندارد اطلاعات بفهمد. ورودهایی که در مورد مفاهیمی است که در محل کار، مدرسه، محل تفریح و … بهطور منظم اتفاق می افتد.
میتواند از موقعیتهایی برآید که با سفر به کشورها و مناطق صحبتکننده زبانِ مورد نظر ممکن است اتفاق بیوفتد.
میتواند متنهای سادهای در مورد موضوعاتی که با آنها آشناست یا علایق شخصی اش تولید کند.
میتواند تجارب، موقعیت ها، علایق، رویاها و امیدهایش را به صورت مختصر و با دلیل و توضیح برای برنامههایش شرح دهد.
سطح B2:(فوق متوسط)(upper intermediate or vantage) —– (59-75) در مقیاس GSE
میتواند مفاهیم کلی را در یک متن پیچیده در مورد یک مفهول واقعی یا انتزاعی شامل مباحث فنی در حوزه تخصصش درک کند.
میتواند با سطحی از تسلط با دیگران تعامل کند بهطوریکه بتواند بدون مشکل و نیاز به فرد دیگری با یک فرد بومی صحبت کند.
میتواند برای طیف وسیعی از موضوعات متنهایی دقیق و واضح تولید کند و دیدگاه خود را در مورد موضوع بخش توضیح داده و نقاط ضعف و قوت آن را مشخص کند.
سطح C1:(پیشرفته)(Effective operational proficiency or advanced) —– (76-84) در مقیاس GSE
میتواند طیف وسیعی از عبارات بلند و مشکل را درک کند و مفهوم آن را بفهمد.
میتواند ایدههای فکری خودش را با تسط کامل و بدون نیاز به جست و جوی لغات بیان کند.
میتواند از زبان به صورت منعطف و کارآمد برای نیازهای اجتماعی، آکادمیک یا تخصصی استفاده کند.
میتواند متونی واضح، خوش ساختار و دقیق در مورد موضوعات پیچیده آماده کند، که نشان دهنده استفاده کنترل شده از الگوهای ساختار یافته، ارتباطات و ابزارهای فکری باشد.
سطح C2:(فوق پیشرفته)(Mastery or proficiency) —– (85-90) در مقیاس GSE
میتواند به سادگی هرچیزی را که میشنود یا میخواند بفهمد.
میتواند اطلاعات دریافتی از منابع مختلف کلامی یا نوشتاری خلاصه کند و مباحث گزارشها را با ساختاری تازه به شکلی منسجم بیان کند.
میتواند خودش را بدون مقدمه، دقیق و سلیس ابراز کند و تفاوتهای مفهومی را حتی در موقعیتهای پیچیده تمیز دهد.
برای شرکت در ازمون تعیین سطح انگلیسی بر روی تصویر زیر کلیک نمایید.